6 Weken op vakantie met het camperbusje. Dat kan als je met je man een seizoensbedrijf hebt en als je als ZZP-er even geen opdracht hebt.
Dus wij togen naar Italië. De facility manager en de schipper. Hoewel we zelfvoorzienend zijn bezoeken we als we echt eens willen douchen een camping. De schipper heeft het bij het instekkeren dan steevast over “walstroom” en staat in een sparrenbos verlekkerd naar een specifieke spar te kijken, mompelend “moooie mast!”. Maar ook de facility manager heeft trekjes van beroepsdeformatie. Als je bij elk loket waar je genegeerd wordt de gedachte krijgt: “Ooit van Disney gehoord? Zeker niet uw baas….” en als je vakantiekiekjes gaat maken van afval 
dan weet je dat je die facilitaire blik ook meeneemt op vakantie.
dan weet je dat je die facilitaire blik ook meeneemt op vakantie. Bij een bos met hangsloten die ergens spontaan aan een hek opduikt 
denk je aan electronische toegangscontrolesystemen. Je bent zo enthousiast over het huis dat je ook nog een weekje hebt gehuurd dat je om het perfect te maken ook het stopcontact – sorry, wandcontactdoos – even heerlijk schoonmaakt.
denk je aan electronische toegangscontrolesystemen. Je bent zo enthousiast over het huis dat je ook nog een weekje hebt gehuurd dat je om het perfect te maken ook het stopcontact – sorry, wandcontactdoos – even heerlijk schoonmaakt.Je doet aan risicospreiding, als het gaat om het bewaren van de paspoorten en de bankpassen. Je kijkt met belangstelling naar innovatie op campinggebied, zoals een camping waar je ook een ligbad kunt nemen en een gezinsdoucheruimte tot je beschikking hebt van zo’n 1.80 x 3 meter…
Je beoordeelt de wc’s en slaat van de ene in de andere verbazing in zowel positieve als negatieve zin.
Het leven in een camperbus heeft alle kenmerken van another day at the office. Stafoverleg over de koers, het checken van de middelen, en het verzorgen van de populatie, waaronder een twee jaar oude keeshond die het moeilijk heeft met alle zwerfhondjes in Italie. 
Investeringen worden met de grootste zorg overwogen; moeten we nu wel of niet een tweede snijplankje? De schipper heeft het in zijn genen; geen bagage teveel. De kleinste aankopen worden besproken, onderbouwd, beargumenteerd en uiteindelijk kan er dan toch iets aangeschaft worden. Schipper en Facility Manager waren het wel snel eens over de aanschaf van een kaars. Want romantiek in de camperbus is onderdeel van het mission statement. Maar vind vervolgens dan maar weer eens De Plaats voor De Kaars. Spaceplanning! Hij past precies naast de zaklantaarn. Dat het allebei in het segment verlichting past is toeval.
Wij hebben het heel goed gehad. Maar uit security overwegingen hebben we tijdens de reis niet laten weten onderweg te zijn. Want je kunt nooit weten….
Zet nooit op internet dat je op reis bent….
Maar wat wél kan is zeggen dat je weer terug bent! Dus bij deze….
Syl 