Ja. Maar dan wel naar de Facilitaire Vakbeurs 2013 in Den Bosch. Net zoals andere jaren. Gemakkelijk gecombineerd met de Nieuwjaarsreceptie van de Facilitaire Vakvereniging. Dit jaar als ZZP-er maar dat maakt verder niet uit. Ik loop immers nog altijd met evenveel interesse bij de verschillende stands. Of is het toch anders?
Is het verbeelding, of lijkt het alsof de standhouder wat minder gretig het gesprek aangaat, vergeleken met de tijd dat ik als facility manager van een farmaceutische multinational met hem of haar aan de praat raakte?Als de standhouder vraagt van welke organisatie ik ben, zeg ik dat ik ZZP-er ben en als hij vraagt waar ik op dit moment werk, zeg ik dat ik op dit moment geen opdracht heb. Het gesprek stokt… “Oh… dus eeeh”. Ik moet hem helpen. Het is even moeiljik om beleefd te blijven en niet te zeggen “Nou hoor ‘s, weet je wel dat het zomaar zou kunnen dat ik op een bepaald moment een volledige herinrichting moet gaan organiseren, NOU!!?!!!. HALLO! ” maar ik blijf beleefd en geïnteresseerd. Uiteindelijk gaat het visitekaartje toch over. En als we dan toch bezig zijn, dan gaat het visitekaartje van het zeilschip ook meteen maar mee. Immers, de standhouder denkt niets aan mij te hebben. Nou, zo makkelijk is hij niet van me af! En zijn bedrijf heeft vast weleens relatiedagen voor dure Facility Managers in de farmaceutische industrie waar je wél wat aan hebt…

Onderweg kom ik bekende gezichten tegen en dat is als vanouds en vertrouwd, en daar is niets in veranderd.
De akoustiek in de zaal van de receptie is ook hetzelfde, dus alles is als anders, mijmerde ik lopend naar de parkeerplaats.

“Bijna alles”, concludeerde ik, toen ik mijn Peugeot 107 zag staan, die nog kleiner leek tussen een Audi 8 en een dikke BMW.

ZZP-er op de Beurs.
Het was weer mooi!

“Jack van Vliet Productions, met Jack van Vliet…”…