Veertien september -altijd een bijzondere datum; de verjaardag van mijn moeder.
Vanmorgen weer een stukje lopen met Spits. Had zijn flos (stuk touw) meegenomen; zijn lievelingsflos. Hij is er gek op! Heerlijk spelen, en we kwamen bij een strandje waar ik de flos weggooide. Het was goed weer dus ik gooide hem in het water en Spits ging er zonder problemen achteraan. Opnieuw en opnieuw. Ik gooide hem nog even wat verder. HEt ding was inmiddels wel wat vol met zand.. en … zonk. Spits bleef zoeken en zakte steeds verder naar beneden maar hij bleef boven. Ik riep Spits terug die echt heul, heul verdrietig keek. Ik stond daar en bedacht dat er maar één ding opzat. Want Spits zonder zijn lievelingsflos… Ik heb dus mijn broek uitgetrokken en sokken en alles en ben in mijn onderbroek en sportbh (allebei zwart dus het leek een bikini) het water in gegaan….. Je hebt wat over voor je hond nietwaar? Maar helaas… de flos heb ik niet kunnen vinden. Verdrietig togen we weer richting camper.

De camper gaat goed. Geen problemen. En god wat rijdt dat ding lekker. Als je op de weg zit, dan zit je echt in een “bus”. Ik neig er steeds naar de microfoon te pakken omdat ik me op de bijrijdersstoel wel net de reisleidster vind. En ik heb ook gereden. Wat een genot, een bus met een automaat, en dan ook nog een cruisecontrol. Heerlijke stoelen, en goede stuurbekrachtiging. Een enorm verschil uiteraard met de Ford. En in deze bus kan je elkaar ook nog gewoon verstaan. Het gekke is wel dat Spits hier eigenlijk meer in de weg ligt als in de Ford. Simpelweg omdat hij in de Ford weinig keuze had…
We staan nu in een klein vissersdorpje aan het haventje. Lekker gegeten. Ik word van dit weer altijd wel slaperig.
Leo is aan de Aquavit, een echt typisch Deens sterke drank. Beetje kummel zit er in, wel lekker.
Het wordt niet laat vandaag. (gaaaaaaap)

Skäre – Zweden