Geen idee hoe het hier heet. Midden in het bos. We hebben een pad gevolgd dat onverhard was. Wel duidelijk beredend door grote zware voertuigen dus we durfden het wel aan. Maar er kwam geen eind aan. En keren was ook niet mogelijk dus we hadden we het idee dat we een stukkie in ons achteruit zouden moeten als het nodig zou zijn. Uiteindelijk kwamen we bij een grote opslag van omgehakte naaldbomen. Maar daar wilden we niet gaan staan want we willen niet gewekt worden ’s ochtends vroeg door werklui die niet aaan de slag kunnen door ons. Dus een stukje doorgereden en toch een prachtig plekje gevonden. Weer een paradijs voor Spits. Lekker in het zonnetje nog gezeten en lekker gegeten. ’s Avonds deel twee van The Killing gekeken. ;s ochtends spits uitgelaten. En denk je nergens een levende ziel te vinden, kom je toch een dame met twee hondjes tegen die speciaal diep het bos in gegaan is om honden te vermijden want een van de hondjes was loops….
Onderweg ook weer prachtige omgeving.