Vanmorgen door de drukke spits door Edinburg. Dikke dubbeldekkers, grote vrachtwagens, fietsers gewoon tussen het verkeer door (fietspaden kennen ze niet) En dan links rijden, het verkeer in de gaten houden én je navigatiesysteem volgen. De mevrouw van het navigatiesysteem is zoń kanjer. We hebben er erg veel plezier van (dank nogmaals Trudy en Rob!!). Zo hebben we de camping gevonden in het systeem. Ze weet  overal de weg. Soms is ze wel een beetje in de war, maar over het algemeen zegt ze bijtijds “neem de afslag”, en “op de rotonde de vierde afslag”. Soms betekent dat dan dat je gewoon terug moet rijden, maar er zijn ook rotondes met vijf of meer afslagen. En het zijn er honderden, honderden. Ze hebben het volgens Leo in Engeland uitgevonden.
En wat zijn we dan blij met de automaat. Want het was een dagtaak geweest als je met al die rotondes had moeten schakelen.
Het links rijden op zich went ook. Maar we zeggen regelmatig hardop.”Vandaag rijden we links”. Om scherp te blijven. Het verraderlijke is vaak als je zit te babbelen en een parkeerterrein afrijdt ofzo. Het links rijden op zich is niet moeilijk, maar invoegen, en afslaan, de weg oversteken, enzo.
De bewegwijzering is wel goed. In het begin vond ik dat we toch snel te hard reden. “Joh, je mag hier maar 40!” zeg ik dan. Was even vergeten dat de maximum snelheid aangegeven wordt in mijlen.

We zitten nu bij Stewart te wachten. Stewart heeft de camper meegenomen en we wachten op de diagnose. Spits hebben we meegenomen uit de camper want dat is niet handig als de monteur bezig is. We zitten in een groot bedrijf, en het is daar niet zo gewoon dat men in de camper blijft zitten tijdens de reparatie. Dus wij wilden de wachtruimte in maar daar mag Spits niet in. We zitten nu in het voorportaaltje portier te spelen.  Ach, ik ben blij met mijn tabletje en ik heb gisteren ontdekt hoe ik moet knippen en plakken en daarom kan ik deze blog binnenkort in één keer op wordpress ploepen. Want hier is geen WIFI (dus op zoek naar de Mac Donald….)
Verder ook nog even nuttig de fotogalerij opgeschoond. Verder probeer ik nog allerlei dingen uit te vinden. Zo ben ik er nog steeds niet achter hoe je wist naar vóren. Want wissen via de backspace lukt wel, maar soms wil je gewoon tekst opslorpen naar vóren. Een soort packmanknopje. Een tekstopslorpknopje. We kunnen naar de maan, we kunnen harttransplantaties uitvoeren, we kunnen autoś maken die rijden op lucht, dan kun je toch zeker ook wel een tekstopslorpingsknopje maken?

Gisteren de eerste dag van ons nieuwe dieet. Het Fast Dieet. Staat niet voor “snel dieet”  maar het vasten-dieet. Het ging eigenlijk best goed. We hebben veel thee gedronken en bewust geen cup-a-soup dingen ofzo. Want die zijn juist eetlust-opwekkend. Kan me nog herinneren dat we in het ziekenhuis voor de maaltijd met bouillon rondgingen om de eetlust op te wekken. We zijn het boekje aan het lezen dat erover geschreven is. 500 en 600 calorieen is niet veel, maar gosh, wat is die avondmaaltijd heerlijk. Een portie groenten geroerbakt, beetje ham erdoor en een eitje. En dat is het. En dan het idee dat je de volgende dag weer gewoon kunt eten. Ik zie het wel zitten en Leo ook. Ik zelf wil wel zoń 10 a 12 kilo kwijt. Ik weeg nu 98 kg. Met mijn trouwen was het 76, maar ik vind 86 voor mij gevoelsmatig een goed gewicht. Ik ben 1.87 meter lang. Wordt vervolgd……Donderdag de volgende vastendag. Het is ook zo ontzettend ongecompliceerd. Gewoon niets eten 🙂 Alleen de calorieen van je ontbijt en avondhap tellen.