Lekker met Andrea en Bernd bijgepraat. Ze zijn zich aan het orienteren weer terug te keren naar hun geboortegrond Duitsland als Bernd met pensioen gaat. Dat is nog een jaar of 6, hij kan met 60 met pensioen. Ze vinden het beter om dichter bij de respectievelijke ouders te zijn en meer. Er is volgens hen wel een nadeel: “ze zijn hier zo erg Duits”… Ik hoop als vriendin (anno 1981) wel inspraak te hebben in de lokatie van de toekomstige residentie! De vorige oorden (Hamburg, Wales, Norwich) waren echt tof.
Gisteren een stuk gelopen. Naar Zingt, een kustplaats. Mooie wandeling. Vandaag nog een stukje met de auto naar de zee. Wat een storm! Het is koud, guur en stormachtig! Een wereld van verschil met gisteren.
Er staat een tent op het strand die bijna ten prooi valt aan de golven. Er worden zandzakken gelegd. Vanaf de brug kan ik dat zo zien, en ik kan het niet nalaten een foto te maken. Ramptoerisme…
Vanmorgen Spits uitgelaten en die kwam een aardige labrador tegen. De baas zei dat jagers er een grote hekel aan hebben als de hond los loopt dus dat ik op moest passen. Toen ik verder liep zag ik een “hoch
sitz”; een klein hokje op palen waar jagers in gaan zitten en vanuit daar op wild schieten (of op iets anders, hangt er vanaf). Ik was erg nieuwsgierig wat zich nu achter die deurtjes bevond. Een koffie-automaat? Tijdschriftjes voor als het saai wordt? Drank? Ik klom de hoge steile ladder op en draaide aan de deurknop. Ondertussen hoopte ik dat er niemand inzat… Want zo kan je een jager denk ik wel chagrijnig krijgen. Of zou-ie denken dat het wel gezellig is, onverwachte visite. Ai, meteen een vooronderstelling dat een jager een man is… Is een vrouwelijke jager overigens ook een jager?
Ik deed de deur open en ik zag…. twee oude bureaustoelen. Van die vijfpoten draaistoelen. Modelletje 1983. Als facilitair persoon gaat dan meteen mijn bloed sneller stromen. Flexibele werkplek…? Ik ging even op de bureaustoel zitten. Mooi plekkie hoor. Ik keek door het raampje en deed het ook open. Spits werd ondertussen gek want die vond het maar raar. Er zijn hochzitzen in vele soorten en maken. Van tochtig, vochtig en vuil tot uitgerust met bureastoelen, met perspexruitjes.
Verder is vandaag de beslissing gevallen dat we richting Polen gaan…..
To be continued….
Een mooie plek om ook iets achter te laten…. Jammer van je peper en zoutstelletje 😕
Goede reis naar Polen. Hier komt de zon er langzamerhand weer aan. Hopelijk bij jullie ook! xNel
hoop voor jullie op nog meer verrassende avonturen met mooi weer gr.’jenny en kees