Dezelfde A85 is op het ene moment een mooie, ruime, stille, vlakke weg, en de volgende kilometer een smalle, bonkige, bultige weg met kuilen. Het houdt het wel spannend. Er is werkelijk geen pijl op te trekken. Op de kaart is het een gewone middelgrote rode weg. We hebben dan ook weer gemiddeld 50 kilometer per uur gedaan (bewogen dus zonder stops). En één ding is duidelijk. Alles wat nu nog in de camper vast zit (en dat is alles), zit vast.

We zijn de rivier overgestoken met een trekpont uit de oertijd. Maar voor het ritje moesten we wel 9 Euro betalen. Grappig, een trekpont met een kabel over de rivier. Dus geen enkele scheepvaart, overduidelijk. Later zien we een aantal waterkrachtcentrales, dus dan wordt scheepvaart onmogelijk.

Boodschappen gedaan bij de Maxima, een grote supermarktketen. Zeer modern. Goed uitgerust en alles prima op orde. Net zoals over het land, is er ook over supermarkten weinig te generaliseren.

Eind van de middag een plek aan de rivier gevonden, maar we hebben de camper toch wat in het bos gezet. Best heel veel vuil bij die plek aan het water en hier zijn ook iets minder vliegen. Lekker gedouched. Het is benauwd weer.
Morgen naar Riga, een grote stad aan het water.

Bospaadjes.... leve de dubbele achterbanden....

Weegbree