We zoeken op de stadskaart een stukje groen in de hoop dat dat het stadspark is, en daar zoeken we dan een plek voor de camper.
Zo ook vandaag. Leo kan dan met Spits uit de voeten en bivakkeert dan in de camper terwijl ik de stad inga.

Riga is prachtig. Het is de hoofdstad van Letland. Heel veel historie en veel Art Nouveau. Veeeel toeristen, veel bars, veel restaurantjes, erg gezellig. Echt wel een dat kplaats voor jonge hippe mensen. Dat klopt ook wel, want Maike gaat er in september ook naar toe!

Ik heb me laten vervoeren in zo’n electrisch trammetje, wat een genot. Zo door de stad gereden worden. Soms zo dicht langs de terassen dat je kan mee-eten, en het maakt me wat lacherig als ik in zoń treintje zit. Maar je ziet wel wat en engelse toelichting via de oortjes.

Verder natuurlijk even een terrasje pakken en overal kan je gratis wifi krijgen, zelfs in de parken en de pleinen.
Mijn missie voor de dag is een blikopener maar die vind ik niet. Wel ga ik een kledingwinkel in, heerlijk even die airco want het is best warm. “The Newyorker”, volgens mij heb je die ook op de Lijnbaan maar dit terzijde. Maar goed. Je wilt een Tshirtje. Ik sta in zo’n pashokje waar ik met mijn 1.87 dus bijna in mijn nakie sta met van die kleine deurtjes. Dan pas ik een Tshirt voor 6.96 Euro. Made in Bangladesh, ja, en dan begint je schuldgevoel al he, kinderarbeid. Ik trek het aan. Het is zo’n wijdvallend geval, wel fijn met die hitte. Maar je ziet wel je BH bandje. Ik ben nog opgevoed met het idee dat dat niet hoort, maar ja, dat is hip tegenwoordig. Maar ja, ik ben wel inmiddels 51, kan dat dan nog wel? Misschien wil maar wil ik het dan niet steeds ophijsen, want ergens voelt het alsof het niet klopt. Maar toch maar kopen. Bij de kassa blijkt het afgeprijsd naar 4,95 Euro. Ook dat nog…. Ik realiseer me in de tussentijd dat ik een kwartier sta te dubben over een tshirt van 4,95 in The New Yorker in Riga, Letland, terwijl mijn vakgenoten zich bezinnen op een vastgoedplan, een reorganisatie, project of een of ander excelsheet aan het invullen zijn, een purchase order zitten te fabrieken of een competentieprofiel aan het opstellen zijn… Dan loop ik gniffelend met Tshirt de winkel uit.

Om 1600 uur ga ik weer richting Leo en we rijden naar een camping die we op de kaart zagen. We reden een groot terrein door, het leek een ex Russisch recreatiepark. Echt vergane glorie, maar met de restanten nog duidelijk zichtbaar. Typische sfeer. De camping is gaaf. Heel mooi gelegen, niet massaal en erg wijds. Aantal trekkershutten en duidelijk in de opbouwfase. Goedkoop ook. We betalen voor ons tweeen en de hond en de camper en alles duropenduran 12 Euro.
Het is hier eeeerg mooi.

Morgen via de kust omhoog.