Wat een prachtig bos. Zo’n heerlijk chaotisch bos, waar het een teringzooi is van keien, wortels van bomen, oud hout, moeras, takken…. En Spits genoot ook. Op de een of andere manier liep hij moeiteloos de gemarkeerde route, een meter of 5 voor me, en keek af en toe achterom, zeker als ik aan het klauteren was.
Onderweg weer lekker fotootjes maken. Zie je een prachtige slak, en zit je er met je snuffert op, onhandig op je knieen tussen kriebelende grassprieten, klaar om het perfecte plaatje te schieten, voel je ineens Spits in je oor lebberen als ultiem gebaar van liefde, terwijl de slak door de lompe poten van mijn knuffelhondje meteen ineenkrimpt en niet meer voornemens is tevoorschijn te komen. Uiteindelijk nog wel gelukt, en de Zwarte Wegslak, die wel 15 centimeter lang kan worden, heb ik ook op filmpje. Je kunt nog net het smakken horen…..
Smakkende Zwarte Wegslak…..

Zwarte wegslag. Komt voor in Noord-Europa en Noord Amerika. Hoe noordelijker, hoe zwarter. En kan wel ca 15 centimeter worden. Deze was zoń 10 centimeter.
Het fotograferen met mijn telefoon is wel makkelijk. Die spiegelreflex is thuisgebleven. Daar ga ik wel weer mee aan de slag. De camera op mijn telefoon (Samsung Galaxy GT 19505) is wel okee, maar soms zie ik niets op het scherm door de zon. Ik klik dan ook regelmatig op de gok, na ook op de gok scherp gesteld te hebben.
Het bos is lekker ruig, en veel mos en daar houd ik van. Maar er kan toch niets tippen aan die immense mospartijen in IJsland. Heb je eenmaal de perfecte mospartijen gezien daar, dan vergelijk je mos altijd met wat je daar gezien hebt. Typisch gevalletje van mosinflatie!
Het is net zoals met de plekjes om te kamperen. Je vindt steeds mooie plekjes, maar vergelijkt ze toch steeds met de plekjes die je al gehad hebt. Die probeer je steeds minimaal te evenaren, of zelfs een beter plekje te vinden, dus je bent steeds minder snel tevreden…. . Plekjesinflatie!
Het was een prachtige wandeling, en zo heerlijk weer. Mooi zonnig met een fris windje. Spits was doodmoe, stortte neer toen we terug kwamen bij de camper.
Ik voelde mijn knieen ook. Vannacht zal er flink gesnurk te horen zijn. Van Spits natuurlijk…..