Italië – we hebben goede herinneringen aan eind verleden jaar toen we 6 weken hier hebben rondgereisd. Maar toen al viel ons op dat Italianen beroerd rijden. Haastig, slordig, opdringerig. Wij rijden natuurlijk wel rustig, soms erg rustig, maar als er staat dat je 80 mag, dan mág je 80, je hóeft geen 80….
Overigens heb je ook hele slome Italianen. Ze rijden allemaal in Fiatjes 500. En ze komen met een vaartje van 50 km/u de autostrada oprijden.

We maken echt vrienden ook met het gehaakte mutsje van Trudy in Italiaanse kleuren dat we over de bol van de trekhaak hebben. Maar we missen er nog een in Griekse kleuren….

We gaan naar Bari, dat is ongeveer aan de bovenkant van de “hak”  van het land. Daar vertrekt de ferry die ik via Britta heb geboekt. Het is bijna niet te doen zelf direct bij de maatschappij te boeken; ze hebben dat zo ingewikkeld en klantonvriendelijk gemaakt dat je wel via een tussenpersoon moet boeken. Als je al je gegevens hebt ingevuld om te checken of er op een bepaalde datum een plaats beschikbaar is, en als die datum vol is, dan moet je voor een volgende datum alles weer opnieuw invoeren. Maar we zijn lid geworden van Greek Ferries Club. Leo is van zijn geloof afgevallen, maar toen Britta mailde met de mededeling dat we daarom 100 Euro minder hoefden te betalen, was hij ineens een happy clubmember.

We hebben weer een prima plek via het navigatiesysteem dat allerhande camperplaatsen in de database heeft. En het werkt nog ook. Nu ook weer. Nadeel is dat er andere campers staan, maar je kunt niet alles hebben.
.
Het is inmiddels donderdagmiddag. We zitten in Bari en vannacht hebben we weer op een camperplaats gestaan. Vanmorgen nog even het stadje in, waar een beroemde dom staat. Er is al veel leven dan op straat. Met veel mannen die niets (meer) te doen hebben, en dan met zijn negenen op bankjes zitten. En op de stoep staan en zitten. Ik weet niet wat het is, mijn grijze haar of mijn mascara, maar ik word verlegen. Ze kijken allemaal me aan. Pff. Maar dit wordt het straatbeeld ook van Nederland als er geen bejaardenhuizen meer zijn en de werkloosheid hoog is. Het heeft wel iets gezelligs, al die keuvelende mannen totdat ze uitgepraat zijn en je er voorbij moet lopen. Verder in het dorpje wel leuke kroegjes en gezellige barretjes.

Ik blog niet zo veel, veel te moe. Zelfs het reizen op de autostrada is vermoeiend. Ik val als een blok in slaap als we ś avonds naar bed gaan.

O zo vermoeiend, die Autostrada

We gaan zo inschepen. Nog even gratis wifi, dus dat moet je er van nemen.