“The most beautiful camping in Greece”. Zo stond aangegeven bij de camping. Nu, die wilden wij wel zien. Maar achteraf deed deze plek, die de naam camping nauwelijks meer mocht hebben, me denken aan Florida, waar ik ooit met vrienden de “Tower of Terror” bezocht; een attractie die een verlaten hotel moest voorstellen, waar zich allerhande gruwelijke toestanden afspeelden. Als gast was je speelbal van op hol geslagen liften, duistere piccolo’s, stoffige gevaarlijke kelders en verpauperde, spooky ruimtes.
Die karakteristieken kwamen terug hier in Zacharov, waar de griekse equivalent van de familie Flodder camping Apollo Village runde. Ze waren er nauwelijks, en als ze er waren amper aanspreekbaar. Nieuwe gasten liepen verdwaasd rond, zich verbazend over het totale gebrek aan informatie. Sanitair was slecht, kapot en vies, en de bestrating was gewoon levensgevaarlijk. Kapotte tegels, opengebroken stukken. Maar ma Flodder zei wel dat ik mijn was kon laten doen voor de somma van 5 Euro. Dan liet ik me geen twee keer zeggen. Immers, ik heb inmiddels een allergie ontwikkeld voor de wasmachines op campings. Het kost vaak een middag om er achter te komen hoe ze werken, en dan nog krijg je je was met vlekken of drijfnat uit de machine. Maar mevrouw Souvlaki of hoe ze dan ook heette zou alles regelen. De volgende morgen om 9 uur zou het klaar zijn. Dat was een verkeerde aanname. Ik had al de indruk dat ze echt geen Engels begrepen. Want om 9 uur stond mijn was nog tamelijk stinkend bij de receptie, op de plaats waar ik het de dag ervoor had ingeleverd. In de loop van de ochtend heb ik zelf de was uit de machine gehaald. Nat, maar gelukkig goed gecentrifugeerd. Met witte plekken van niet goed opgelost waspoeder maar ik zal verder niet zeuren. Wel was er wifi. Maar ik kon niet inloggen. Totdat bleek dat de F die in de code stond, gewoon een kleine f was. Een kniesoor die er op let.
Lekker water bijgevuld (dat hadden ze wel) en we zijn aangeland op een oud verlaten haventje, wat nu door veel griekse dames wordt gebruikt als zwembad. Het is hier goddelijk. Ik zit hier onder de luifel in de schaduw en heb net met Leo in het plaatselijke beachrestaurant gegeten. Ik heb gisteren en vanmorgen hier gezwommen. Het water is super. En het uitzicht geweldig. Nadeel is dat er andere Nederlanders staan. En nog Amsterdammers ook. Maar ja.
Morgen weer door. Maar eerst nog een zwoele zomeravond hier aan het water. – Zucht –