“Gemiddeld” stond er bij de beschrijving van het “Vulkaanpad” de wandeling rond Ettringen. Lopen op de krater van een vulkaan, met uitzicht op de afgraving. En door bossen en weiden. Slechts 6,6 kilometer en maar 2 uur…. Dat zou toch geen probleem hoeven te zijn. Maar ja, zeg je vulkaan, dan zeg je krater, en zeg je krater dan betekent het klimmen. Zeg je klimmen, dan zeg je dalen. En zeg je klimmen en dalen dan zeg je klutsende knieen. Mijn knieen liggen bijna aan diggels, maar goed, ze hebben het overleefd. Mijn peesplaat houdt het ook goed dus ik klaag niet.

Wat zeg ik, ik heb genoten. Wat heb ik een mooie wandelingen gelopen deze dagen. Ik liep door uitgestrekte bossen met hoge naaldbomen op een bed van naalden, gedempt geluid. Stilte. En door weilanden met frisgroene aanplant. En gras. Het gras en aanplant loopt vooruit op de bomen, dus de bomen zijn nog kaal maar eromheen wordt alles maar groener. Vijftig tinten groen! Heb een arend gezien, reeen, en een bosmuis, maar ben er met Leo nog niet uit of het misschien een hamster is. Beekjes, met mos begroeide omgevallen bomen (is beleid hier; de natuur zijn “gang” laten gaan.. maar is natuurlijk ook goedkoper qua beheer).

De wandelingen zijn goed aangegeven. Een wandeling vonden we op een bord langs de weg, die stond niet in de gids. Dat was misschien wel de mooiste, al ben ik aan het eind hopeloos verdwaald. Dat kon ik wel hebben, maar Spits had het moeilijk en ging pas weer harder lopen toen ik “ga maar naar de baas zei” toen de camper in zicht kwam….

We hadden een soort ritme dat automatisch ontstond; de ene dag een wandeling, de volgende dag boodschappen doen en een eindje verder rijden. Kan me niet herinneren dat we ooit een vakantie hadden met de camper waarin we zo weinig kilometers hebben gereden. Maar dat heeft ook wel te maken met het tempo dat we nu kunnen hebben. Wij zijn pas tussen 11 en 12 ’s ochtends over het algemeen klaar.

We hebben af en toe een camperplaats opgezocht voor het nodige water en om de tanks te legen. Maar we overnachtten overwegend op de parkeerplaatsen bij de wandeling. Die liggen vaak op de mooiste plekken, daar is het redelijk vlak, en geen kip te bekennen. En ś ochtends relaxed starten natuurlijk. Of je zoekt een kerkhof op. Maar dat doen we wel discreet hoor….. We gaan niet pontificaal tussen de graven staan….

Die stapel met dvd’s gaan onbekeken weer mee richting huis. Daar is het niet van gekomen. ’s Avonds eten, afwasje, Spits er nog even uit. En dan vielen mijn oogjes alweer enigszins dicht, nog net open genoeg om een glaasje wijn in te schenken.

Morgen weer richting terug. Maar wat was dit tof. Ik ben fan van de Eifel. Wat een ruimte, wat een wijdsheid, wat een bossen, wat een dorpjes, wat een schoonheid. Wat een oer, wat een mooie bospaden. Juist ook de afwisseling met af en toe een stuk door een weiland of heuvel is zo mooi.

Voor de administratie:

4 april: Struffeltroute – Roetgen

6 april: Narzissenroute – Höfen

8 april: Kloosterroute – Heimbach

10 april: Maare & Vulkanen – Steffeln

12 april: Wacholderweg – Langscheid

14 april: Vulkaanpad – Ettringen

Allemaal goed te doen (categorie “makkelijk”), ca 8 km en ca 3 uur lopen met bescheiden klimmen en dalen. De laatste is best heftig qua klimmen. Maar allemaal gemarkeerde routes dus een gids heb je niet nodig. Mocht iemand informatie willen hebben over deze routes, laat dan weten, dan maak ik wel een pdf en mail ik de info uit het tijdschrift even.

Vandaag nog even boodschappen doen en morgen naar Den Bosch op visite en dan ś avonds naar een optreden van de Sven Hammond Band, waarbij de neef van Leo, Joost Kroon drumt. Een betere afsluiting voor deze vakantie kan je je nauwelijks bedenken……