Of je nu twee of zes weken erop uit gaat met de camper, dat maakt qua pakken eigenlijk niet zoveel uit. Je gebruikt in beide gevallen maar één tandenborstel en hoewel je wel dagelijks een schone onderbroek nodig hebt, neem je ook weer niet 42 schone onderbroeken mee dus de norm voor schone kleren wordt de tijd die ik doe met mijn voorraad onderbroeken. Want dan moet er gewassen worden. 

Verder moeten we nu voor Leo een enorme lading met spullen meenemen, medicijnen enzo, catheters, alles voor zijn darmspoelingen en sinds kort ook attributen voor zijn steunkousen, o.a. een zogenaamde aantrekhulp. Om de kousen bij het aantrekken te kunnen ophijsen en niet te beschadigen heb ik ook een paar latex handschoenen gekocht. Toevallig zijn de handschoenen en de aantrekhulp  – die een nogal obscene vorm heeft – in dezelfde kleurstelling. Een stilleven hierbij..

Je krijgt wel snel een naam als je met die spulletjes in de kruiwagen naar je campertje rijdt….

We gaan een week of 6 toeren, en zijn ook voornemens een stop te maken bij Els in Portugal. Ik kan me al verheugen op die berg (hoewel het meer een heuvel is), en het wandelen in die natuur. En natuurlijk weer op het weerzien van Els.

Heel fijn is het dat Frans, een vriend van ons uit Limburg, in ons huis vertoeft. Dat is wel super relaxed wegrijden, uitgezwaaid worden door Frans.

Vanmiddag rond vier uur zijn we vertrokken. En dan is het goed om eerst maar eens een stukje te doen zodat je voorbij Antwerpen bent. En dan ook maar meteen voorbij Gent. De eerste tol om Antwerpen filevrij te doen hebben we ook achter de rug. 19 Euro. “U bent hoger dan 2.75 m” zei mevrouw in het tolpoortje streng. Ik kon er niets tegenin brengen, en even keek ik Leo nog aan of hij ook vond dat we hoger waren en die weet ook dat we 3 meter zijn en 25 cm is niet weg te moffelen.  Na het betalen van die tol kwamen we op een verschrikkelijk slecht wegdek met een slecht verlichte tunnel die vol rotzooi lag. Maar toegegeven, we zijn snel Antwerpen doorgebanjerd.

Ondertussen zijn we in Comines beland. Een grensdorpje op de grens Belgie/Frankrijk, voorbij Gent. De eerste Belgische Frieten hebben we op, en dat waren dus dan ook meteen de laatste. Heel veel tabacwinkeltjes vanwege taxfree inkopen. En dat lijken wel verfwinkels, er staan emmers tabak en veel waterpijpen.

We staan aan de rivier, met een prachtig uitzicht op drie verlichte kerken aan de overkant (Frankrijk dus). Mooie plek.

Morgen weer door.

Laagheidswaanzin * Chartres 4 juni

Mijn theedoeken! Ik ben mijn theedoeken vergeten. Had ze zorgvuldig geselecteerd uit de verzameling die ik koester. En er zijn van die heerlijke drogers tussen. Vol met gaten soms maar ze drogen echt super. Ik had dus een bont stapeltje gemaakt, met mijn lievelingsdoeken. Want een theedoek in een camper is van wezenlijk belang. Het absorberend vermogen wordt ook belangrijker naarmate je sopje vuiler wordt…. Maar goed. Die liggen dus nog thuis. Frans zal er wel blij mee zijn. Frans, jij kunt elke dag een schone theedoek nemen. Gelukkig hebben we tussen de pannen en potten en borden nog wat schone theedoeken liggen omdat dat zo lekker dempt….n plastic bestek en servies, dus zoń theedoek kan nooit kwaad.

We zijn weer on tour en zijn inmiddels bij Chartres. Parijs was druk. En er was een ongeluk gebeurd. Om de haverklap uitwijken voor Gendarmerie die tussen de file door kwam, dus van links naar rechts.

We besloten dat de navigatie voor ons een camperplaats mocht opzoeken. Dat is altijd een verrassing. Er is een kleine beschrijving maar het kan zijn in een stad of in een landelijke omgeving. En alles wat er tussen ligt. We verlieten de Peage en reden landelijk maar moesten nog wel een drukke stad door. In spitstijd. Wij troosten ons dan door te zeggen “en er zijn mensen die dit elke dag moeten doen”….

Vervolgens kwamen we bij een bruggetje waar een stalen poortje overheen stond met daar aan bordjes aan een kettinkje met een verbodsbord voor verkeer hoger dan 2.7 meter…. Dus we sloegen af. Dus ook dit keer speelde onze hoogte ons parten. Maar om de hoek hebben we het even in de groep gegooid. Want ik wilde wel omrijden hoewel ik daarvan baalde. Maar Leo zei dat hij dacht dat het wel kon. Kijk, en daar ontmoeten de controlfreak en de ervaren schipper elkaar. Leo, die al meer dan 20 jaren gewend is hoogtes in te schatten met zijn masten en anderszins. Toch nog even gaan kijken. Leo zei “het kan wel” want die bordjes hangen echt hoger dan 2.7 meter. Dus – no guts no glory – we reden onder het zaakje door. En zonder ook maar een haar te raken. “Ik zei het toch” zei Leo….

De camperplaats is uitstekend. Mooie landelijke omgeving, bomen, vogeltjes, en wat andere campers. Gratis overigens. Met uitstekende voorzieningen. Wel met rare kikkers die mekkeren in plaats van kwaken en bleke koeien maar dat schijn te horen. Dat navigatiesysteem heeft ons al heel wat mooie plekjes bezorgd.

We gaan weer verder naar beneden rijden. Prachtig weer hier. Maar vannacht goed afgekoeld.