Leo’s Medisch Centrum * 5 juli / A Proba de Garba – voorbij Santiago de Compostela

image

Er zijn jaren geweest dat ik hoopte dat het slecht weer werd. Toen Leo de Hollandsch Diep nog had, konden we nooit op vakantie in het hoogseizoen. En als het in het laag- of voorseizoen eens rustig was met de zeiltochtjes, en als het dan erg mooi weer was, dan gingen we ook niet want dan moest er gelakt en geverfd worden. Dus hoe slechter het weer, hoe groter de kans dat wij erop uit trokken. Ik heb dus vaak op regen gehoopt…..
   
Met de zomer of met de winter met de camper erop uit is wel een wereld van verschil. ’s Zomers kun je lekker buiten zitten. Kun je lekker een wasje in één dag doen en droog weer opbergen. Én je doet veeeeel langer met een gasfles. We zijn nu aan de vijfde week met dezelfde gasfles die met name de koelkast voedt ’s nachts en waar we mee koken. ’s Winters zijn er natuurlijk véél kortere dagen. Snel de kachel en de lampjes aan. Dat is nu wel anders.
   
Onze eigen stroomvoorziening bestaat uit accu’s. We hebben 300 Ampere/Uur, 12 Volt. Met de omvormer kun je daar 230 Volt van maken voor alle mogelijk huishoudelijke en andere apparaten. Deze stroomvoorziening wordt gevoed door de zonnepanelen, de motor van de auto of – als je op een camping staat – de walaansluiting 230 V (leo blijft nautisch).

300 Ampere/Uur is voldoende voor drie nachten CPAP (Leo’s beademingsapparaat). Ook stilstaand, onder de barre omstandigheden in Schotland (veel mist/korte dagen/bewolking). Maar als je kilometers maakt worden de accu’s ook opgeladen.
   
De capaciteit van de watertank (150 liter) is voldoende voor 4 nachten (inclusief één keer douchen voor 2 personen). ś Zomers gaat het water wel harder zoals je begrijpt.
   
De vuilwatertank (afvoer van aanrecht, wastafel en douche) houdt het drie nachten/dagen geparkeerd in de stad uit.
   
De toiletcassette is een op zichzelf staand ding dat absoluut reukloos is. Kan je ook een paar dagen mee uit de voeten. Het heet wel chemisch toilet maar wat we er in gooien is tegenwoordig biologisch afbreekbaar.

Het is dus heerlijk dat we zo onafhankelijk zijn en toch tamelijk comfortabel alle voorzieningen hebben. Tot zover dan het technische verhaaltje.
   
Dan nog even een ander zomerdingetje….we hebben hier geen muggen. Wel veel vliegen. Ik heb dan ook een vliegenmepper gescoord. Ik besef op dat soort momenten dat ik echt een ander leven heb. Vroeger had je zo’n victorie gevoel als je een offerte goedgekeurd kreeg. Nu als je een vliegenmepper te pakken krijgt. En dat sta je nog een half uur te twijfelen over welke kleur je zult nemen en welke het beste zal meppen (want ja, er was nog keuze ook).
   
En dan het meppen zelf. Dat valt om den drommel niet mee. Maar intussen vallen er steeds meer vliegenslachtoffers. Je moet namelijk niet even “terug”  met de mepper, maar in één keer – tjak. En je hoeft ze niet tot prut te meppen. Dat is zo vervelend schoonmaken hoewel het wel een meer humane dood is dan dat ze spartelend (of misschien is dat stuiptrekkend) liggen te overlijden. Dan rest nog de vraag of je de lijken moet laten liggen als afschrikmethodiek voor andere vliegen net zoals boeren dooie kraaien een een touwtje laten bungelen.
   
We zitten nog niet echt in het hoogseizoen dus het is nog niet druk. Gisteravond op een kleine camping neergestreken waar we de enigen zijn. Dagje gebleven. Morgen weer verder. Ik had er echt behoefte aan even ook een tukkie te doen vanmiddag. Omdat het vannacht weer bal was. Leo heeft heftige kramp in zijn blaas en dan kan hij niet plassen als hij er niet uit gaat. Dat uit bed gaan gaat steeds moeilijker. Dus per sessie is hij wel een kwartier bezig. Vannacht wel zes keer. En ik help hem met in- en uit bed gaan dus…..
   
Leo heeft ook steeds minder kracht in zijn benen. Loopt langzamer. En heeft steeds meer moeite de camper in- en uit te komen. We gaan wel eens nadenken over een soort “loopplank” of ‘gangway’  de camper in…. We hebben een camper van het merk LMC (Leo’s Medisch Centrum).
   
Met zijn nek- en schouderpijn gaat het wel iets beter. Die nieuwe medicijnen (bloeddruk-regelaars)  daarvoor lijken dus wel aan te slaan. De vreselijke terugslag na het eten is daardoor gelukkig iets minder. De bloeddruk werd niet genoeg bijgeregeld als er meer vraag ontstond. Waardoor bijvoorbeeld na het eten – als al het bloed naar de maag trekt – een tekort en te lage bloeddruk ontstond.

Zijn neus blijft verstopt zitten wat vervelend is al je je mond wilt dichthouden omdat je je speeksel niet automatisch wegslikt. Hij krijgt het daardoor benauwd. Als kaptein ter zee probeer je je waardigheid te behouden en niet te vaak te kwijlen….!!
   
Maar het darmspoelen gaat redelijk. Is nog altijd wel een gedoe elke dag. Betekent elke dag wel minimaal een uur op de WC-pot. Het is de enige manier waarop Leo ontlasting kan krijgen zonder allerlei medicijnen en zonder stoma. Maar goed. De rest van de dag hoeft Leo zich geen zorgen te maken over zijn darmen, over incontinentie enzo. En dat is weleens anders geweest. Een regelmatige stoelgang is goud waard.

6 gedachten over “Leo’s Medisch Centrum * 5 juli / A Proba de Garba – voorbij Santiago de Compostela

  1. Hoi syl, begreep van Facebook dat je jarig bent geweest. Nog van harte. Lees met plezier en soms een lach en een traan je blogs . Groetjes aan Leo

  2. vanmorgen weer begonnen met je blog, alweer 5 weken wat gaat het snel. De mooie ervaringen zijn toch talrijk in je blog. De nare wil ik overslaan, maar dat lukt natuurlijk niet. Ik moet naar het totaal plaatje kijken en dan slaat de weegschaal toch naar de goede kant, dat komt door je positieve schrijfstijl Sylvia. Heel knap. Hoe was je verjaardag?

  3. Hé Syl, van harte gefeliciteerd! Ik zit nog steeds niet op facebook maar las via de berichtjes onder je blog dat je jarig bent geweest. Je blogs zijn enorm mooi om te lezen! en waanzinnig knap hoe inventief en positief jullie op reis zijn! we volgen jullie, liefs ook aan Leo van Madeleine en John

Geef een reactie op muschfacilities Reactie annuleren