Kijk, als je niet meer bij de toiletvloeistof kan omdat die is ingebouwd door allerlei flessen met likeurtjes, cognacjes, weinbrandjes, creme-drankjes, portjes, rummetjes, amarettootjes, whiskietjes, en een onderweg verzamelde assortie van regionale alcoholische creaties, dan weet je dat het tijd is om naar huis te gaan…. Dus inmiddels hebben we de Belgische gevraagd hoe ver het naar huis is vanaf de Dordogne. Zoń 1000 kilometer. Vandaag nog een rustdagje tussen de wijnranken en morgen een lang stuk rijden.
Eerst nog wat boodschappen doen – zei Langejan. Dus dat wordt op zoek naar de supermarkt. En net zoals er bij mij een geconditioneerde reflex ontstaat als ik de Mac Donalds zie (dan pak ik automatisch mijn tablet), gaat mijn hart sneller kloppen als ik de PMS kleuren blauw, geel en rood zie van het logo van de Lidl.

Boodschappen doen is altijd leuk. En vaak ben je al blij met hele eenvoudige zaken. Het valt me overigens op dat de afdeling papierwaren wel goede omzetten zal hebben door ons.

Ons hele huishouden draait op papierwaren. Tissues, keukenrol, vochtige toiletdoekjes, allesreinigingsdoekjes, gezichtsreinigingsdoekjes, doekjes voor Leo zijn kleefstofverwijdering….. En de ervaring leert dat je met gezichtsreinigingsdoekjes ook je oksels kan opfrissen als het 40 graden is. Maar we gaan niet onze gezichten met allesreinigingsdoekjes doen…

Eigenlijk is onze hele persoonlijke verzorging op basis van doekjes ;-). Heb ik vast meegekregen van de vertegenwoordiger bij Zuidwester, die het “droog wassen” bij patienten demonstreerde. Zijn echt goede ervaringen mee, qua hygiëne. Maar een echte douche is voor veel mensen een must. We gaan maar even niet in op de milieu-aspecten en de kosten/baten-analyses van droogwassen versus wassen met water. Daar is het nu te warm voor. Hoe dan ook, leve de doekjes. Geen wonder dat we zo lang doen met de watertank ;-)…..

Maar even zonder gekheid. Met al dat darmspoelen kun je je voorstellen dat er nog wel wat schoon te maken is. Gelukkig hebben we het goed in de hand en redden we het prima. Leo spoelt dagelijks zijn darmen met de Peristeen. Dat is een darmspoelsysteem dat via water de darmen stimuleert. Superding! (voor wie wil weten hoe het werkt: Demonstratie Peristeen darmspoelen– ik ben actief ambassadeur voor de Peristeen. ). Het kost tijd maar over het algemeen werkt het goed. Als leo de Peristeen niet had, had hij een groot probleem. Allerhande laxeermiddelen en stimulatiemiddelen helpen niet bij MSA. Het enige alternatief is een stoma met alle ontstekingsrisico’s van dien.

Nou ja, als ik blog over de vakantie, blog ik ook over de Peristeen. Want daardoor kúnnen we op vakantie, en heeft Leo de hele dag verder weinig problemen met de darmen en dat is weleens anders geweest. 6 Weken met de camper!!

En eigenlijk is het ook nu wel een routine. De ochtend ziet er over het algemeen hetzelfde uit. Leo gaat uit bed, en maakt koffie met een koekje. Dan kom ik er ook uit en trek zijn elastische hulpsokken aan (steunkousen maar Leo heeft de pest aan dat woord)  en dat is een uitdaging met de hoge wreef en dikke kuiten van Leo. Daarna komt het aandoen van zijn condoomcatheter. Dan maak ik de peristeen klaar, dan gaat Leo op de pot. Ik pak zijn medicijnen, maak zijn CPAP schoon, vul het water bij, doe met Spits een eerste rondje, pil voor Spits, eten voor Spits, afwasje van de avond ervoor, tussentijds soms helpen bij Leo, bed opmaken, wasje opbergen, koffie zetten (leo drinkt dan een bakkie tijdens het spoelen)….

Nou ja, wij zitten eigenlijk zelden eerder dan om 11 uur aan ons ontbijt. Maar dan nemen we het er ook van. Vanmorgen met vers gebakken baquette van de bakker die hier langs kwam.

En die Fransen – die kunnen bakken!!

wie weet wat dit voor bloem is?