Om half zeven ’s ochtends sloop ik de majestueuze voortuin in van een imposant Frans landhuis. Precies in het midden van het kortgemaaide gazon lag daar de dampende drol van Spits. Ik was er even tussenuit geglipt toen Leo nog lag te slapen en had Spits losgelaten.  Er was overal mogelijkheid tot poepen maar hij poept gewoon het liefst zonder gekriebel aan zijn kont. Dus hij slipte langs de grote dichte toegangspoorten het gazon op en zat daar met oogjes van verrukking zijn drol te draaien. Ik vind dat je het niet kan maken die drol te laten liggen maar er zijn momenten…..

Zo vond hij eerder deze reis ook het het beste om op de middenstip van een voetbalveld te poepen. Een voetbalveld van groen geverfd  beton wel te verstaan. Das pas kort gras en kriebelt niet!

Maar ja. Het is niet anders. We zijn op de terugreis en onderweg zagen we ongelooflijk veel campers. Wij groeten geen andere camperaars die we niet kennen. Alleen bij het binnenrijden bij een camperplaats en als we daar weggaan maar onderweg zijn wij de chagrijnige Nederlanders. Dat is maar goed ook want als wij elke campergroet terug hadden gedaan had ik nu een lam handje gehad. Een stoet campers kwam ons vandaag tegemoet. Maar voor hen is er ééntje die ze tegemoet komt. Voor ons een onophoudelijke stroom, een nest dat uitgekomen is met voornamelijk Fransen. Voor wie de vakantie blijkbaar is begonnen.

We hebben een ca 250 km gereden vandaag weer door mooi gebied en zijn aangeland bij Vivonne op een prachtige camperplaats. Een diepteinvestering van 5 Euro hebben wij daar voor over maar dan heb je de prachtigste plek van ca 10 x 15 meter. Een serene rust heerst er hier op de camperplaats met zo;n 10 campers.

Heb van WordPress bericht gekregen dat ik nu 200 posts heb geschreven. Ik krijg veel leuke reacties. Voor zover ik weet is de oudste lezeres 97 jaar oud. Ze heeft geen computer maar tijdens de reis print mijn zus Trudy de blogs en stuurt die naar haar toe. Deze dame is mevrouw Lagaay en ze is de moeder van een jeugdvriendin. Ze kent me vanaf mijn zevende toen ik in de klas zat met haar dochter. Ik mocht vaak mee met vakanties en we gingen heel vaak naar mooie huisjes tijdens alle schoolvakanties en maakten prachtige wandelingen in werkelijk alle hoeken van Nederland. Het is nog steeds zo dat ik vaak aan die tijd denk als ik de bossen ruik. Zij woonden bij ons in de Aalkeetstraat in  Overschie en tijdens de vakanties ging ik vaak mee dagjes weg. Ze kwamen me dan altijd ophalen in de kever van mijnheer Lagaay en als de dochter vlechtjes had gingen we naar het strand; anders naar het bos. Het is eigenlijk zo dat ik met de blogs háár nu een beetje meeneem op reis zoals zij dat altijd met mij heeft gedaan, jarenlang. Later verhuisden zij naar Hoek van Holland en wij naar Kralingen. Ik ben heel vaak in Hoek van Holland bij hen geweest.

Inmiddels is het maandag geworden. Vandaag weer een stukje gereden. Morgen de bijna-eindsprint. Kijk er ook wel weer naar uit om thuis te komen. Frans die deze weken in ons huis heeft gebivakkeerd zal ons verwelkomen. Leuk thuiskomen.
Vannacht overnacht in Beage op rustige camperplaats.

Okee – nu weer een dag verder. Flink aantal kilometers, deel de Peage. En nu weer op een mooie plek. MET WIFI ja…….
Langzaam weer naar huis en daar kijk ik ook wel naar uit. Vandaag nog even douchen zodat we morgen weer schoon gewassen bij Frans op de stoep staan.

Vandaag 14th july. Voor Fransen een feestdag. Wij hebben er nog niets van gemerkt.