Niets is zo ondankbaar als het schoonmaken van een camper. De grote zak met merenques die ik bewust niet had uitgeladen hielp me op de been en die was ook snel helemaal op. Mijn bloedsuikerspiegel heeft recordhoogtes bereikt.

Ik verzamelde moed. Schoonmaken kun je doen in verschillende gradaties, net zoals schoonmaakbedrijven soms verschillende contracten aanbieden. Zo kun je kiezen uit een brons, zilver of goud niveau. Afhankelijk van wat je wilt. Wil je je vuilniszakjes elke dag verschoond? Goud! Twee keer per week? Zilver! Geen zakjes op de kamer maar iedereen neemt zijn klokhuizen mee naar één collectief afvalverzamelpunt? Brons! (Hoewel snoodaards natuurlijk zeggen dat dat goud is omdat ze daarmee het welbevinden van de medwerkers bevorderen omdat die dan meer bewegen, elkaar meer tegenkomen en omdat dat beter is voor het milieu gezien de plastic zakjes, zelfs als die afbreekbaar zouden zijn)….

Natuurlijk begon ik de schoonmaak met goud-intenties. Richeltjes in het gasfornuis schoonmaken met een tandenborstel is echt wel goud-niveau. En dode vliegen uit het armatuur vissen ook zeker! (Zeker gevlucht voor mijn vliegenmepper maar toch de dood gevonden – gnagnagna). Ik heb zelf gestofzuigd ónder de lattenbodems van het bed..!! Én weet je hoe erg het is om de douchedeurtjes aan de binnenkant van de douche schoon te maken? Dan moet je dus in de douche gaan staan, de deurtjes dichtdoen en dan gaan hurken om aan de onderkant te komen.

Maar na een vierkante meter meter plafond schoonmaken, met nul visuele verschillen, zakte mijn motivatie en ben ik geswitched naar brons. Mooi zat voor een camper uit 1997.
Ik moet eigenlijk de ramen nog aan de binnenkant schoonmaken. De hele buitenkant. Een sopje over de zonnepanelen. De berging uitvegen maar voorlopig vind ik het prima zo. Over tot de orde van de dag.

Tot over onze oren weer in de medische afspraken. Maandag bij de huisarts vanwege de blaaskrampen en de neus die permanent verstopt blijft. Ook heeft Leo erg last van veel vocht in de knieen. Dat had hij al, maar door de steunkousen die vocht in de voeten en kuiten moet weren, verplaatst het vocht zich naar de knieen die daardoor nog stijver en strammer en pijnlijker worden. Van de regen in de drup. De huisarts is een man die altijd nogal pragmatisch is en had een gouden idee. In plaats van de elastische steunkousen dubbele Tubigrip proberen. De druk is dan iets minder, zodat je idealiter het vocht een beetje verdeelt tussen voeten en knieen. Hij schreef een receptje voor de apotheek, twee keer 1,5 meter tubigrip (want je moet het dubbel gebruiken).

Bij de apotheek bleek dat ze geen tubigrip van 1,5 meter hadden, alleen maar van een meter en dat is te klein. We moesten dan een rol bestellen van 10 meter en dit spul kost 9 Euro per meter. “Want anders blijven wij er mee zitten…”. En ja. We moeten dit dus zelf betalen want Tubigrip valt onder de categorie verbandmiddelen en die worden niet vergoed….!! De elastische steunkousen, veel duurder, worden zonder enige problemen volledig vergoed. Maar het goedkopere Tubigrip voor dezelfde toepassing dus niet….

Ja, wij hebben blijkbaar geen goud contract bij de zorgverzekeraar.