De gezelligste camperplek tot nu toe in Kropp. Maar nu lieg ik. Sober en Oerfunctioneel; leeg,  vlak, verhard, met gras voor Spits, electriciteit en rust en voor maar 5 Euro die je nergens kunt betalen dus….

Ozo gezellig naast de Audi-garage

De antidecubitusmatras voor Leo voldoet redelijk. Maar hij kan zich er niet op omdraaien en zweet snel. Als hij om moet draaien is de enige manier om op het randje van het bed te gaan zitten, dan even te staan, en zijn billen te positioneren zodanig dat dat de juiste uitgangpositie is voor een landing op de linker- cq de rechterzijde waarbij ik zijn benen begeleid. Dit soort protocollen bespreken we dan overdag tijdens de koffie. Ik zelf slaap goddelijk op het matrasje…..
En de papegaai is ook super. Maar met name voor mij ;-).  Ik bungel er aan als ik over leo heen ga, want ik moet nog wel het bed uit om te piesen. Leo heeft inmiddels ś nachts een plaszak.

We zijn gisteren naar Hirtshals gereden. We varen met FjordLine naar Langesund. Fjordline vertrekt vanaf een compleet nieuwe terminal. Er is een camperplek gecreeerd vlak bij de terminal maar die staat nog tussen de opgespoten zandvlaktes waar bulldozers nog bezig zijn zand te verzetten. Het levert bijzondere vergezichten op van zand, keien en water.

En Spits ruikt van alles. Vast dooie vissen enzo, hij is helemaal door het dolle. En ik laat hem maar even dollen want hij moet op de ferry 4,5 uur in de camper. Peanuts natuurlijk. Op de Hollandsch Diep moest hij met een dagtocht veel langer. Alleen kreeg hij dan de aandacht van schipper en bemanning en werd tussendoor gepamperd en dat is er nu niet bij….

.

Dit schrijf ik nu op de boot. Vanmorgen om 09.00 uur vertrokken. Mooie ferry alleen lijken alle ferries op elkaar en ik kan het weten want ik heb met leo al heel wat heen-en-weerbootjes gezien. Allemaal met nephout en heel veel roestvrijstalen leuningen en sierlijsten en systeemplafonnetjes met spotjes er in. Maar ja, ze kunnen natuurlijk ook geen bungelende hanglampjes ophangen.
Inmiddels – deze blogpostjes worden stukje bij stukje geschreven – zijn we aangekomen in Noorwegen en bij Skien hebben we een eenvoudige camping gevonden. Een boerderijcamping. Prima plek waar we een bonenschotel uit eigen keuken bereiden.

Tussen al deze besognes door heeft Leo het erg moeilijk. Met zijn neus die permanent verstopt zit ondanks de neusspoelingen. En dan krijg je het knap benauwd; want door je mond ademen is ook lastig; dan kwijl je vanwege het ontbreken van de slikreflex.
Gekloot dus. En zijn bovenste luchtwegen lijken toch ook vol te zitten dus we blijven stomen met – dat wel – de heerlijke camille olie van Madeleine.

Het is zwaar voor leo ook, omdat zijn benen steeds pijnlijker worden. Ik heb me nooit gerealiseerd dat MSA ook pijnlijk kan zijn. Maar doordat je in een onmogelijke spasme zit, moeten je spieren in een rare houding steeds gespannen staan. Enorme kramp en heftige spierpijn is het gevolg. Het is echt moeilijk en zwaar. En soms vragen we onszelf ook weleens af waar we goed aan doen. We moeten ook vaak als we onderweg zijn nog een “ritme”  vinden. En dat hebben we nog even niet gevonden. Op dinsdag vertrekken en op vrijdagmiddag in Noorwegen aan land gaan is best snel. We moeten nog in de relaxmodus komen. Maar dat komt vast wel…..

Op de boot als Leo de laatste blogpost leest zet ik ineens de camera aan.....