Leo checkt tussendoor nog even de berichtjes op het MSA forum
Een reisverslagje Hardangervidda is wel leuker dan een reisverslagje Rotterdam-Zuid. Maar vooruit!
Leo kreeg vandaag een supra pubische catheter. Een slangetje door de buik naar de blaas waardoor de urine in een zak loopt. Dan kan hij elke 3 uur het kraantje openzetten. Het is een plastic kraantje maar Leo wil graag een grote, koperen kraan. Maar dat zit niet in het assortiment van de zorgverzekeraar. ’s Nachts sluiten we een nachtzak aan. De kleefsoap is dan afgelopen. We zullen het nog missen. Nu gaan we de condoomcatheters nog ritueel verbranden of iemand moet interesse hebben…..?
Een dagje ziekenhuis. Om negen uur Spits gedropt bij zus en zwager. Met gebruiksaanwijzing. Die niet werkte. “Syl, het is net een teckel! Hij is arrogant, luistert niet, en komt alleen als het hem uitkomt”. Ja, Trudy, het is een Keeshond….
In het Ikazia komen we snel op de verpleegafdeling Chirurgie/Urologie. Het wordt een “echte” opname en geen dagopname gezien Leo zijn medische grabbelton die toch te ingewikkeld wordt. Maar dat loopt soepel en Leo is voorbereid want overhandigt de verpleegkundige een A4-tje met een korte beschrijving van het ziektebeeld MSA, en met alle aandachtspunten die relevant kunnen zijn bij een opname. Wat hij wel en wat hij niet kan. En waar hij hulp bij nodig heeft. Dat is wel erg welkom.
Om ca 12.00 uur kunnen we naar de poli waar de ingreep plaatsvindt. Ik mag er bij blijven maar ik prefereer het ziekenhuisrestaurant voor een koffie met boterham met kaas. Ik kan er niet goed tegen als er sneetjes gemaakt worden in welke buik dan ook. En Leo kan ook prima zonder mij. Na de ingreep terug naar de afdeling. Ik moet er toch aan wennen dat we op een “gemengde” zaal komen. Met drie dames en Leo dus. Ondenkbaar in de tijd dat ik in het ziekenhuis werkte in de verpleging. Maar dat is dan ook inmiddels ca 30 jaar geleden. Hoewel ik recent nog in het Albert Schweitzer in Dordrecht en het LUMC in Leiden werkte als ZZP-er. Daar ging ik o.a. over de schoonmaak, voedingsassistentes en verpleeghulpen. Ik heb dan ook wel last van beroepsdeformatie. Ik check elk toilet en keur de maaltijden en de koffie.
Het Ikazia is een prettig ziekenhuis. Die dan ook nog eens goed scoort in de AD Ziekenhuizen contest. O, daar heb ik zo’n hekel aan. Alle lijstjes. Alle certificaten die er gescoord kunnen worden. Gastvrijheidssterren brrr. Elsevierlijstjes brrrrr. AD-lijstjes. Brrr. Maar goed. Het eten is prima. Maar om nou te zeggen dat Leo daarom daar opgenomen wil worden. Ik kan me ook niet voorstellen dat iemand die via de spoedeisende hulp met een ambulance wordt opgenomen zegt “Doe mij maar Ikazia, daar zijn ze zo patientvriendelijk.” Volgens mij is het gros van ons toch vooral op zoek naar een goede arts. En daar ga je naar de polikliniek. En als je een ingreep nodig hebt, dan ga je in dat ziekenhuis opgenomen worden. Begrijp me goed, ik vind het fijn als het in orde is met het eten en ik vind het prettig als we vriendelijk worden ontvangen. Maar ik krijg jeuk als ik zie dat een ziekenhuis bijna obsessief wil voldoen aan de criteria van allerlei instanties die er een prijs of certificaat aan hangen. Brrrrr. Ongelooflijk veel energiewordt er in gestoken om uberhaupt mee te doen aan allerhande codes, lijstjes, certificaten. Is de Inspectie niet genoeg? Zijn de normale overheidsinstanties niet afdoende? Ziekenhuizen laten zich meeslepen door de lijstjes O, wat kan ik daar slecht tegen. Ook omdat ik heb meegemaakt dat er naast de energie veel mankracht en geld wordt besteed aan het scoren op die lijstjes. Terwijl dat beter benut zou kunnen worden om bijvoorbeeld de medewerksters in de schoonmaak, de voedingsassistentes of de verpleeghulpen gewoon eens goed te begeleiden.
Maar goed. We mochten toch aan het eind van de dag naar huis en we hebben Spits weer ingeladen. Compleet met volledige maaltijd jachtschotel en flesje wijn door Trudy meegegeven! Hmmm heerlijk. Thuisgekomen kwam er toch wat urine uit de plasbuis van Leo. En dat verbaast me want dat zou niet moeten mogen. Die buis is niet dichtgemaakt maar er zou niets doorheen moeten komen. Vraag niet hoe het kan maar geniet ervan zeg maar. Maar ja, er kwam toch wel wat doorheen. Misschien moet-ie nog even wennen.
Oh, nu om de zes weken moet de catheter vervangen worden. Maar de eerste keer doet de uroloog dat. Daarna mag ik het doen. Voorlopig zal ik de kleefsessies niet missen.
Morgen eerst maar weer naar de apotheek. Voor splitgaasjes, steriele en niet steriele gaasjes, voor antibiotica.
Ik ben blij met Ikazia. Goed ziekenhuis. Goede specialisten. Goede behandeling. Goede communicatie. Vriendelijke ontvangst. Soepele overdracht. Maar daar hoeven ze wat mij betreft geen lijstjes voor in te vullen. Vraag het gewoon aan mij!
Uitzicht op de vierde etage van het Ikazia….. Maar Rotterdam is hier een print. Prima idee.
PS Ziekenhuislijstjes hielden me al eerder bezig: ik schreef er al eens een blog over. “De Roze Koek moet Terug”
Syl 
Dus het is wel een verbetering wat Leo nu heeft? Dat is dan wel *relatief* fijn! Ga je iig niet voor niets want vriendelijk en eetbaar of niet, ziekenhuizen zijn… tja…. wat het zijn.
Ja ’t is een rare wereld denk ik tegenwoordig, alsof alles te vangen is in een schemaatje met een aantal punten. Jammer dat daardoor andere dingen dan weer niet de aandacht krijgen die wel zou moeten.
ja als het goed is, is het een verbetering. Geen geklooi meer met condoomcatheters. Eens in de drie uur “legen” van de blaas en ’s nachts een zak eraan.
O, ja die schemaatjes. Als er maar gevinkt kan worden.
Net thuis van vakantie en alweer een uitje, wat zijn jullie toch een geluksvogels.
Goeie camping daar hoor, op Zuid!
Fijn dat jullie aan het eind van de dag weer thuis waren. En: lieve Trudy!
Ja! Turbo Leo. En al mijn (schoon)zussen zijn lief!
Dag Sylvia, we kwamen je blog tegen. Hopelijk gaat alles goed met je man. Hartelijk dank voor de aardige dingen die je over ons ziekenhuis zegt. Altijd fijn om te lezen dat mensen tevreden zijn. En ja, de lijstjes…., voor sommige hoef je niets te doen, die worden gedaan en sommige worden je als ziekenhuis opgelegd, tja. Gelukkig geven wij nog de voorkeur aan een goede behandeling boven het “vinken” van lijstjes. Vriendelijk groet.
Hé wat leuk om een reactie van jullie te krijgen. Wij zijn echt heel blij met het Ikazia. En ook de ingreep en de opname destijds was echt goed geregeld. Goede communicatie, heldere uitleg, één aanspreekpunt (tijdens de dienst van de verpleegkundige uiteraard), goede overdracht. Echt goed. En die lijstjes; ach ja. Ik heb in een ander ziekenhuis gewerkt en daar was het pas écht erg. Blij dat jullie je eigen plan trekken boven het scoren op (commerciele) lijstjes. Ga zo door! Als je referenties nodig hebt ben ik er! Ban de lijstjes!
O ja nog dit; het gaat nu goed met mijn man. En wat ik ook nog even kwijt wil; ik kon het super waarderen dat ik bij hem mocht/kon blijven (omdat hij veel hulp nodig heeft) en ik kreeg ook koffie en een maaltijd ’s avonds (die ook nog eens erg lekker/goed was). Complimenten!