Oh, altijd leuk om in te checken hier. Tevoren even met Els het begroetingsritueel besproken hondjestechnisch. Want al die opwinding met al die honden. Daar moeten we even voorzichtig mee zijn. Dus eerst ben ik uit de camper gestapt en heb Els en haar honden begroet, toen is Els in de camper gekomen en heeft Spits begroet, zodat die Els al heeft gezien (hij gaat uit zijn dak als hij haar ziet). En vervolgens ben ik uitgestapt en heb Spits eruit gelaten. Dan is er al een stukkie spanning af.

De camper heeft een prominente plek. Het voelt vertrouwd. Ik was al een keer met Leo en onze camper hier. Onderweg kwam ik nog langs Hotel Mirabel. Daar overnachtte ik met Leo bij de benzinestation….. Ik schreef er toen een blogje over. Twee jaar geleden…. En natuurlijk ben ik hier ook heel vaak inmiddels alléén geweest. Ook toen Leo ziek was. Ik voel me dan ook niet echt op visite. “Je bent geen gast, Sylvia, en als je je wel zo gaat gedragen dan zwiep ik je eruit” zei Els me vandaag. Zoiets.

Ik heb wel wat scheef geslapen vannacht. Maar vandaag hebben we wat marmerblokken voor de oprijdblokken gelegd. Rechter dan dit kan hij niet staan dus ik verheug me nu nog meer om vannacht hier te gaan pitten.

Vanmorgen was het koud en winderig. En we hebben het haardje aangezet. De vooruitzichten voor de komende week zijn heel goed. Wat dat betreft lijkt het wel een gegeven dat het goed weer is hier als het slecht is in Nederland en andersom.

Ik heb het idee dat ik nu pas “echt” aan uitrusten toekom. Eigenlijk was dit het doel; bij Els zijn en een paar weken niets doen.

Hoewel het reizen heel goed is gegaan, is het toch continu alert blijven. Dus ook na een paar dagen rustig aan tuffen is het nu even lekker niets te hoeven.

De camper heeft het goed gehouden maar de tweede nacht gaf de waterpomp problemen. Ik vermoed iets met het overdrukventiel, maar het was wel even spannend. De pomp sprong spontaan aan en met een hoop herrie kwam er water onder de camper vandaan Het was nadat ik water had getankt. Vervolgens had ik de verwarming aangezet. Dan gaat automatisch de boiler opwarmen dus dan zet het water uit. Ik heb vervolgens de kranen open gezet, en uiteindelijk de volgende morgen nog eens geprobeerd. Dat ging goed. Maar ik kneep hem wel even.

Diezelfde nacht zat Spits om 02.30 te piepen. Hij lag te snurken toen ik naar bed wilde en ik dacht dat hij het wel uit zou houden tot de volgende morgen. Maar niet dus. Zijn overdrukventiel gaf ook alarm aan. Ik liep dus om half drie over een donkere camping met een lantaarn de hond uit te laten.

Rustige nachten wel, dus (ahum). De nacht op de blokkencamperplaats bleek de gasfles leeg. Vreemd want ik had hem nog niet zo lang geleden aangebroken. Maar de koelkast springt automatisch van 12Volt naar 220 naar gas al naar gelang de omstandigheden. Ik hoop maar dat hij dat dus ook doet, dus dat hij niet op gas blijft lopen als er electriek is. Dat kan ik nergens uit opmaken. Erg lastig voor een controlfreak als ik!

En nu dus…. Doet de verwarming het niet. Hij geeft aan dat hij geen gastoevoer heeft, terwijl de gasfles vol zit. Dat weet ik omdat ook het gasstel het gewoon doet. Ik duik dus maar in de documentatie die hier in de camper ligt. En anders moet ernaar gekeken worden. Zolang ik op camping Elsa sta, heb ik mijn electrische kacheltje dus dat is geen probleem maar leuk is het niet.

Het is een aloude wijsheid, dat bezit ook zorg betekent feitelijk. Maar het zijn zorgen die te overzien

Ja mensen, leuke verhaaltjes over het camperleven is natuurlijk wel leuk. Maar om een écht idee te krijgen, ga ik jullie lekker vermoeien met stukkies over alles wat stuk is gegaan! Jullie hebben immers bewezen in voor- en tegenspoed met me mee te leven.

En dat waardeer ik natuurlijk erg.

Het is even zoeken waar ik over zal schrijven. Natuurlijk over het reizen. Maar het is wel ineens een overgang van onderwerp na de blogs van nog geen twee maanden geleden.

Ach, we zullen het wel zien. Hoe dan ook, ik schrijf wel wat door. Want ik houd van schrijven. En Leo komt zeker af en toe om de hoek kijken.

De stukkies nu wel wat minder frequent verschijnen nu ik hier op de berg zit.

Maar ik beloof, als er nog wat stuk gaat, dan meld ik het!

Spits heeft het wel even ingewikkeld; drie honden, drie katten, kippen…. En dan het bewaken van de camper wat zijn huis is. Maar dat huis staat op de grond van de andere drie hondjes….  Hij heeft gelukkig zijn nieuwe mand gevonden die ik nu voor het eerst heb meegenomen. Kan hij lekker met zijn snuit op de rand liggen. HAndig bij het Belgische wegdek. En ook voor sommige Portugese of Spaanse wegen…..