En de grap is dat ik het zelf óók denk. Als ik lees wat erop het labeltje van het theezakje staat; “Wat at je het liefst toen je klein was?” en nog meer infantiele vragen als “zou je liever een koning of een fee willen zijn?”. Sodemieter op, inderdaad. Ik wil thee. Bezoedel mijn al door teveel prikkels geplaagde geest niet met ongevraagde, nutteloze vragen. Leo heeft post mortem nog vaak helemaal gelijk en ik ben het hardgrondig met hem eens.
Ik heb nog vele gesprekken met Leo. Maar net zoals ik zijn gedachtes en reacties kon voorspellen, weet ik dat ík ook voorspelbare uitdrukkingen had. Een van mijn favoriete uitdrukkingen die Leo tot wanhoop brachten, was bijvoorbeeld: “wat we óók kunnen doen…”. Meestal popte die op aan het eind van een lange discussie of overweging, juist op het moment dat we allebei dachten dat we een besluit hadden genomen. Maar soms, ja, dan kreeg ik gewoon een nóg beter idee. En waarom zou ik dat dan voor me houden. Ik vond het eigenlijk een bewijs van flexibiliteit dat je een besluit kunt terugdraaien… Als daar natuurlijk argumenten voor waren. Geniale invallen, creatieve wendingen of gewoon voortschrijdend inzicht.
Leo nam een besluit en er moest dan ook wel heel wat gebeuren om hem van dat besluit af te brengen. Zo’n eigenschap is als schipper ook wel prettig. Als je halverwege je koers toch ineens bedenkt om linksom of rechtsom te gaan…. Dan wordt het op onze vaarwegen wel een beetje onoverzichtelijk. Van Leo leerde ik dan ook één belangrijke stelregel: Laat zien wat je van plan bent. Dus geef een ruk aan dat roer zodat de ander ziet dat je naar stuurboord of bakboord gaat. Ik gebruik dat principe ook nogal eens als ik met de camper rijd.
De caravan staat nog wel op marktplaats. En als ik een goed bod krijg, dan gaat hij wel weg. Denk ik, vooralsnog….
En zo hak ik nog wel wat knopen door.

mijn oude gitaar met litteken. Veroorzaakt door een metalen beugel van de achterklep van mijn geel/groene Toyota carina. Hij ging dwars door de klankkast. Zwager Rob heeft hem destijds helemaal gemaakt, met vloeibaar hout en gelakt. Bastiaan was erg tevreden en vond het een prima gitaar. Beetje de knopjes smeren en nieuwe snaren. Kijk!
Jaaaaa, wat je ook zou kunnen doen en je ook al aan het doen ben… Blijven genieten heerlijke schoonzus van me.
Heerlijk om je te lezen. In gedachte zie ik je ook lachen…
🙂
Heerlijk blogje! Je zwalkt maar een eind weg hoor. En ik kijk al uit naar een veelsnarig duetje samen 🙂
Goed plan!!!
Oh, Sylvia! I had a good laugh about the small camper. I am the same. I make a decision until I think there is a better one…lol. Guitar? I didn’t know you played guitar! I took up guitar last year but in truth, I have not touched it since I got home…boo!
I so enjoy reading your blogs and it’s improving my Dutch too!
It is so nice that also Els said she often said the same… And that she used to play guitar once haha!!! It is really nice to do. I like it that you read my blogs and it is very nice that it improves your Dutch…!! Did you by the way already inform your sisters and brother with regard to the stamboom and if they want to receive it that they have to mail oom Henk en tante JEanne? Ohh and I am so sorry for your house now and the renovation…. Hope for you it will be superb afterwards!!!
Hey Sylvia! I did inform all the siblings of the ‘stamboom’. House renovations…aaarrgghhh…. it’s SO hot here and having things in three different buildings get’s really confusing….mostly because I forget which one I leave things in…lol. Esp. my phone!