Ik heb de blog over de caravan nog niet gepubliceerd of ik krijg een telefoontje. Een 49 nummer. Duitsland. “Haben Sie die Caravan noch?”. Ik moet even slikken maar zeg dat-ie er nog is. De beller wil hem zien en zegt donderdag of vrijdag te komen. Ik ben even beduusd na zijn telefoontje. Hij zou alleen komen. “Dat is niets voor mijn vrouw”. Maar goed. Als hij een goed bod heeft, dan moet het ding gewoon weg. Ik heb hem gezegd waar ik aan denk dus hij weet wat ik wil.

Donderdag bel ik om half drie het nummer. Of hij al weet wanneer hij komt. Hij was “juist” onderweg. Maar hij staat pas om half negen aan het hek. De man heeft haast. Loopt direct door naar de caravan en hoeft geen koffie. Achterlichtje rammelt. Een deukje. En of ik een lampje heb voor onder de caravan. Hij krijgt nog een telefoontje. Ongevraagd zegt hij tegen me “mijn vrouw”. Alsof ik daar in geïnteresseerd ben….. Ik loop naar de camper voor een zaklantaarn en dan zie ik dat er in zijn auto nog een man zit. Vreemd dat die niet meekomt.

Hij lijkt geroutineerd. Klooit wat aan de dissel en zegt dat er speling in zit. En dan gaan we binnen kijken. Hij ziet wat oude vochtplekken en begint een heel verhaal dat dit type bekend staat om de vele lekkages. Ik neem het voor kennisgeving aan. Het zal wel. Ik heb nooit enige lekkage gehad dus.

Hij vraagt wat over het kacheltje en trekt dan de kastjes open. En dan. En dan.

Dan ga ik door de grond. Want aan het plafond in één van de kastjes hangen dikke druppels. Hij wijst zwijgend op de druppels. “Nicht gut”.

Dan opent hij ook de kledingkast en ik trek wit weg. Ook daar lekkage. Druppels aan het plafond.

“Aber, aber….”…. Ik baal. Maar ik ben stomverbaasd. De man zegt dat het vaker voorkomt. Dat nu het hele dak open moet, alle isolatie eruit moet. En dat ik blij mag zijn als een opkoper er nog 3000 Euro voor geeft. Ik zeg dat de caravan nooit gelekt heeft maar hoe waarschijnlijk is zo’n verhaal? Ik vind het echt heel vreemd.

Hij zegt dat de caravan rijp voor de sloop is als het hele dak er niet af gaat. Hij zegt ook dat hij mijn vriend is en ik sta even te bedenken hoe nu verder. “Zo verkopen kan niet. Dat wilt u toch niet?”

Twee minuten later zegt hij dat hij hem zelf wel wil kopen. Voor 3000 Euro. Mijn hersenen kraken. Mijn paranoïde geest, gekweekt in de Pfizertijd toen ik over de security ging, meldt zich weer eens. Wat is hier aan de hand. Zou hij…. zou hij…. zou hij toen ik de lamp haalde met een sproeifles de plafonds nat hebben gespoten?

Ik laat de man staan en ga een theedoek halen. Ik maak het plafond droog. Als het echt doorgelekt is, moet er nog een druppel verschijnen. Want dan komt er nog vocht want blijkbaar is het materiaal verzadigd. En ondertussen zit ik te denken. Die telefoontjes met zijn vrouw. Bull shit. Die man in de auto. Gewoon om niet als handelaar over te komen.

Er zijn twee opties. Of het lekt echt. Maar dan is de vraag of de reparatie inderdaad ca 1800 of 1900 Euro kost. Of het lekt niet en hij heeft gewoon water gespoten.

De man kijkt me aan. En dan zeg ik dat ik er even over na wil denken. Hij is geïrriteerd. Daar kan hij niet op wachten. Want hij heeft al heel ver gereden. En dan is het voor mij klaar als een klontje. Ik zeg “Ik verkoop hem niet”.

De man draait zich om en loopt kwaad weg.

Tja. En toen ging ik nog even op onderzoek uit. Het zou zomaar kunnen dat er toch lekkage is geweest. Die ochtend had het urenlang keihard geregend. Na een hele droge, warme periode. Het is niet onwaarschijnlijk dat de kitrand gewoon te droog is geworden en dat die de hoosbui niet heeft kunnen houden. Ik bel hulplijn Frans, die ontelbare keren ook met regen in de caravan heeft geslapen. Ook hij is stomverbaasd. En we besluiten dat we gaan kijken naar de kitnaden. Een nieuw projectje. Want zo verkopen is niet echt een optie.

Ik baal uiteraard heel erg. Als ik een week eerder een schappelijk bod had gehad, had ik de caravan gewoon met droge ogen verkocht.

Vandaag zat ik op het dak van de camper. Om hem schoon te maken. Ook daar zag ik kitnaden. Kit. De nachtmerrie. De ellende. Gruwel. De eeuwigdurende bron van wanhoop. Vreselijke, afgrijselijke kit. De moeder van de waterdichtheidsillusie. Niets is vergankelijker dan kit. Ik krijgt bulten van kit. Weet je wat ik zie als ik gedronken heb? Allemaal kitnaden!

En vanaf het dak kijk ik op het parkeerterreintje. Waar de auto van mijn buurvrouw staat. Die bij Bijlard werkt, een leverancier van kitten.

Er staan plaatjes op de auto. En een tekst;

“Laat je nooit meer los”….

I could not agree more…..

UPDATE:

Het is nu 10 september. Afgelopen weken heeft het hier gehoosd van de regen. Stortbui op stortbui. Gepaard met wind, storm. En de caravan is kurk- en kurkdroog…….. Op dit moment staat hij er prima bij. / Update 2 – Het is nu juni 2018 en nog steeds kurkdroog….