Ik ontmoette Leo, mijn echtgenoot en schipper van Zeilschip Hollandsch Diep, een aantal jaren geleden. Bij de eerste ontmoeting spraken we over zeilen en dat je eigenlijk zo weinig nodig hebt op een boot, omdat het zeilen op zich al veel te bieden heeft. Leo vertelde dat er toch vaak wordt gevraagd naar workshops enzo. Ik zei niet van Workshops te houden. Hij ook niet.

Wij begrepen elkaar. Een band voor het leven. En zo is het gekomen. Ik stapte op ons eigen schip met hem in het huwelijksbootje, en we waren het roerend eens. Géén workshops taarten maken, ballon modelleren, koffiedik lezen, damestasjes lezen, of parfum maken. Géén Workshop Domino, Graffiti, Handlezen, Peren plukken, Pokeren,  Zeepkisten bouwen, Zandsculpturen, Cupcakes maken, Diabolo, Haka (wat is dat? Weet ik niet, maar wij doen dat ook niet),  Paaldansen (de mast is zowiezo te breed),  Vuurlopen, Zumba, Hula hoop, of jodelen…..

Vroeger had je een boer, die jou met je ouders even in de boomgaard liet en je spontaan peren liet plukken of je uitnodigde het geitje te aaien. Of je organiseerde een middagje met vriendinnen. Nu zijn er boerderijen die een concépt neerzetten met echt slimme marketing en Workshops, en tevoren is er vastgelegd wat er op de boerderij moet zijn. De boer moet minstens tweemaal per week met de gasten meeeten en je kunt knuffelsessies koeien aaien bijwonen. En de vriendinnen gaan naar een workshop: Trommelen, lampenkappen maken of kerstkransen maken, waarbij de componenten van de kerstkrans al kant-en-klaar in pasklare doosjes en als het meezit ook zelfs al op kleurcombinaties geselecteerd in de winkels liggen, zodat je bij de Workshop feitelijk alleen nog maar alles in elkaar hoeft te zetten. Dat is niet zo erg, maar zeg dan niet dat het iets met creativiteit te maken heeft…

Maar de schipper en ik, we werden ouder. En ook wijzer. En beseften dat workshops niet alleen over damestasjes lezen gaat. Maar dat het een manier is om op een interactieve manier met elkaar wijzer te worden of tot inzicht te komen op welk gebied dan ook. Het is zonde om alleen vanwege het woord Workshop en de inhoud die deze soms heeft, kansen te laten liggen. Want die boer, die perenworkshops houdt, wil ook gewoon een boterham verdienen. En consumenten willen weten wat ze krijgen, shoppen op internet naar een workshop, en willen daarvoor betalen. En daar is niets mis mee. Bovendien; je hóeft er niet aan deel te nemen! En een Workshop kan alleen voor de leuk zijn, maar ook tot doel hebben te inspireren of educatief zijn.

Er zijn inmiddels met succes workshops op het schip georganiseerd. Of noem het trainingssessies of themabijeenkomsten. Bedrijven nemen hun trainers mee of wij brengen ze met hen in contact. We zien de mogelijkheden, en de bedrijven ook. We ontmoeten en kennen inmiddels veel trainers. Ze hebben allemaal hun specifieke knowhow, achtergrond, specialisme of affiniteit. Vandaag nog een trainer gesproken die alles, maar dan ook alles wist over Six Sigma en LEAN! Je zúlt er maar iets over willen weten! Of over persoonlijke ontwikkeling, timemanagement, presentatietechnieken, verkoopvaardigheden, het pallet is kleurrijk, boeiend  en breed. We kennen trainers in alle soorten en maten!

Wij hebben zelf nu ook een Workshop in ontwikkeling; de workshop “Welke Workshop Past bij Mij”. Met als vervolgmodule “De Workshop afgerond, en wat nu?”.

Maar Leo en ik vinden toch óók nog wel dat zeilen alléén ook de moeite waard is. Maar misschien moeten we dát dan “Workshop Loslaten” noemen….